De trap: altijd een ondergeschoven kindje

Ken je dat gevoel? Je kwam al moeilijk je bed uit, de ochtenden zijn nog zo donker, in de badkamer valt een dikke klodder tandpasta op je pas gestreken blouse… Grrrr.

Ken je dat gevoel? Je kwam al moeilijk je bed uit, de ochtenden zijn nog zo donker, in de badkamer valt een dikke klodder tandpasta op je pas gestreken blouse… Grrrr.
Met je schoenen in je hand ren je op je sokken de trap af. AUW! Trede-voor-trede eindig je op je billen beneden.

Aan slijtage onderhevig
Bij veel mensen, en dus ook bij mij thuis, is de trap een ondergeschoven kindje in het interieur. En dat terwijl we meerdere keren per dag de trap op- en afgaan. Door het vele gebruik slijt de verf, laat de vloerbedekking los, of de trap wordt gevaarlijk glad. Ok, de hoogste tijd dus voor de nodige aandacht en liefde: ‘operatie trap’ begint.

Schilderen of bekleden?
Nou hebben wij een jaren ’70 spiltrap, gelakt bruin hout en verschrikkelijk toe aan een opknapbeurt. Wil ik ‘m bekleden of schilderen? Bekleden wordt eigenlijk een beetje lastig. Jammer, want ik had best gave tegels op de stootborden willen hebben bijvoorbeeld. Of niet van echt hout te onderscheiden laminaat op de treden. En voor het geluid zou vloerbedekking ook niet gek zijn…

Naar de speciaalzaak
Het wordt schilderen. Ik ga me maar eens oriënteren. Bij een speciaalzaak weten ze zeker welke verf ik het beste kan gebruiken op mijn trap. Ik heb ook wel een wensenlijstje. Het moet kras- en slijtvast zijn. Ik ben nog niet uit over de kleur, maar uitglijden wil ik sowieso niet meer: dus de treden mogen wel wat ruwer. En dan krijg ik al snel het advies voor Sigma S2U Nova traplak; het neusje van de zalm op verfgebied.

In mijn volgende blog vertel ik meer over mijn trap 2.0!

Gepost door Heleen van der Willigen