Stamppotavond met vrienden

Manlief aan het kokkerellen, knetterend haardvuur, muziekje op de achtergrond, mijn vrienden om me heen. Ik kan zo genieten van zoiets simpels als een avond gezellig samen stamppot eten. Onze woonkeuken is ook een heerlijke plek om zo met elkaar te zijn. Gordijnen dicht, kaarsjes aan, heerlijk warm kleed aan onze voeten. Dit soort avonden zijn er nooit genoeg, wat mij betreft.

De open haard knettert al lekker als de buren binnen lopen. Ze gaan zitten aan het robuuste houten barretje in de keuken, een gezellig plekje in onze keuken. Twee design krukken vormen een mooi contrast bij de natuurlijke materialen in de ruimte. Ik ben nog altijd blij met onze verbouwing waarbij we juist de zitkamer wat kleiner hebben gemaakt om die ruimte te gebruiken voor een grote woonkeuken.

Manlief heeft koken als hobby en staat het liefste hele weekenden in de pannen te roeren. Hij is van het eten, ik van de sfeer. Zo doen we allebei wat we het liefste doen en waar we goed in zijn. Het menu van vandaag: een heerlijke stamppot met een grote pan stoofvlees die al de hele dag staat te sudderen. Wie wil, kan aanschuiven aan de mooi gedekte tafel waarboven de sfeerverlichting brandt.

De kaarsjes maken een prachtige gloed op de koperkleurige wand. Op de achtergrond speelt een fijne afspeellijst, die ik speciaal voor dit soort momenten heb samengesteld. Het toetje, een appeltaart met appels uit eigen ‘Olmenhorst’ boom, staat in de oven en zorgt voor een kaneelgeur waar je spontaan trek van krijgt. 

Als we aan tafel gaan hoor ik de wind om het huis blazen, maar met de gordijnen dicht merken we daar niks van. Op de valreep komt nog een vriend aangewaaid. Net op tijd om aan te schuiven. We lachen, eten, drinken en delen verhalen. Aan mijn voeten ligt onze hond, op het warme kleed te snurken. Een avond als deze is een avond voor in een lijstje.

Gepost door Willeke van Uden