Thuiswerken maar dan wel in stijl...

Thuiswerken in tijden van de Corona-uitbraak. Het bleek ineens toch heel goed mogelijk. Maar voor veel gezinnen was het wel even puzzelen. Waar iedereen zijn of haar plekje of home office vond (op enigszins ARBO-technisch verantwoorde manier).

Het klonk als een droom; thuiswerken, dat wilden we allemaal wel. Totdat we ineens noodgedwongen met het hele gezin aan de eetkamertafel zaten met één laptop… 
 
Alles werd uit de kast gehaald. Oude barreltjes, van Ipads tot bakelieten tablets met zeer zeker retro te noemen besturingsprogramma’s werden afgestoft, en zagen ineens het daglicht weer. 

Maar toen… Moesten we met zijn allen nog ergens zitten… Voor kleine gezinnen ging dat nog wel. Maar ik sprak mijn zus, die drie opgeschoten jongens heeft tussen de 11 en 16 jaar, en daar was het echt even improviseren. Ik begrijp dat daar een kleine verbouwing om tot een home office te komen noodzakelijk was. 

Massaal werd gehoor gegeven aan het verzoek om binnen te blijven. Maar we zijn enorm aan het klussen geslagen blijkt. En dat was dus in veel gevallen ook pure noodzaak. Wat besteld kon worden, werd besteld (gelukkig reden alle bezorgdiensten gewoon door). En bij bouwmarkten werd netjes op gepaste afstand geshopt voor de hoogst noodzakelijke dingen.

Eén ding is duidelijk, wij Nederlanders vinden nog wel meer belangrijk dan alleen wc-papier. Ons huis moet vooral ‘gezellig’ zijn! Interieur is belangrijk voor ons. Dus met z’n allen aan de keukentafel gepropt, dat vinden wij gewoon ‘not done’. 
Er werden bureaus besteld, bureaustoelen op hun kwaliteit beoordeeld - en dan kreeg die muur ook maar meteen een likje verf en werd er een leuk kleedje bij besteld.

Ik hoorde zelfs van een vriendin dat ze haar hele raambekleding vervangen heeft. Ze heeft nu van die dupligordijnen, zodat ze geen last meer heeft van lichtinval op haar scherm, maar ze kan het licht wel binnen halen wanneer en hoe ze wil. Zag er cool uit op de foto’s. 

Wij hebben het zelf gehouden bij een nieuw bureautje, van trendy driftwood, met een ergonomische stoel erbij met lendesteun. De wand kreeg een donkerblauwe tint, die bijna tegen paars aan zit, maar met veel grijs verzadiging, met de inspirerende naam ‘Climax’. Dat leek me wel inspiratie genoeg voor een werkhoek.  

Weer een andere vriend (oké toegegeven, hij is kok voor evenementen, en heeft nu ineens zeeën van tijd) zag dit als een mooi moment om zijn hele vloer te vervangen door een PVC-vloer. Dat zou voor mij ook nog wel een optie zijn trouwens, want die vloeren zijn zo hard dat je er van ‘s morgens vroeg tot ‘avonds laat met wieltjes overheen kunt rijden, ze worden zelfs ook projectmatig gebruikt. 

Maar ik vind zelf het geluid gewoon hinderlijk en ook dat continue glijden, dus wij hebben gekozen voor een best wel hoogpolig zacht kleed dat precies groot genoeg is voor de hoek waar nu het nieuwe bureautje staat. Kwestie van je tapijt kiezen en op maat bestellen. (Hou rekening met dat de stoel achteruit geschoven moet kunnen worden, het moet ca. 50 cm groter zijn dan het bureau.) 

Het is ook veel meer een eenheid geworden daardoor. Het enige dat er verder moest gebeuren was een kast eruit. Met gewoon een beetje creatieve aanpak, blijkt er meer ruimte in mijn kleine huis te zitten dan ik dacht! 

Gepost door Natascha Amesz