Wollige winter warmte

Lang leve het hoge ‘wegkruipgehalte’ van de winter. Ik voel me af en toe net een alpenmarmot… De tuin ligt er stilletjes en kaal bij, maar vanachter de dikke velours gordijnen, kijk ik uit op het knusse tuinhuisje, waar de vaste haard al brandt, en de fleece dekens klaar liggen.
(Hartstikke leuk allemaal die winterkou natuurlijk, maar zijn zusje ‘warmte’ hoort daar na afloop toch wel bij voor mij…) Voor de kinderen straks een warme kop chocolademelk, voor de volwassenen een glaasje port.
De tuin was net op tijd winterklaar, de kozijnen en deuren staan er (laatste opknapbeurt drie jaar geleden) nog heel goed bij. Toch een goed idee om voor een kwaliteitsmerk te gaan kennelijk. De tuin is (zomer en winter) ‘s avonds voorzien van fonkelende buitenlichtjes die als sterren het pad oplichten.
Binnen is de leren bank bedekt met schapenvachten en kleden. Ook het fraaie kleed dat ik speciaal op maat liet maken haal ik in de winter van de wand en gaat terug naar de zithoek in de woonkamer. Waxinelichthouders komen uit de kast en daar houdt het niet op…
Gek eigenlijk, dat altijd alleen maar wordt gesproken over ‘het voorjaar in de bol’, als het om inrichting gaat. Ik heb juist altijd heel erg ‘de winter in de bol’.
Nadat de woning vorig jaar geïsoleerd is, en er mechanische installatie en zonnepanelen kwamen, heb ik begin deze winter tochtstrips onder de deuren geplaatst. De verwarming staat er niet minder hoog om, maar de temperatuur is des te aangenamer en ik ben gerust dat de warmte nu duurzaam van de zon komt!
Ook heb ik een wand geschilderd in een mooie donkere paars-/grijs-/blauwe kleur (net hoe het licht valt). De kozijnen moesten er ook aan geloven nadat de hele pui vervangen was met dubbel glas. Een hele fraaie roomwitte kleur uitgekozen. Hoogglans dit keer. Zelfs nieuwe vloerbedekking in de slaapkamer (laten) leggen. De winter is juist bij uitstek klustijd voor mij. Wanneer anders zit je zoveel binnen?
Maar ook al klus ik me een ongeluk; alles draait feitelijk om het creëren van een sfeer waarin we met de familie ontspannen en wegkruipen voor de kou en donkere dagen. Kortom; waarin ik een ‘holletje’ bouw voor ons om te schuilen…
Gepost door Natascha Amesz